مهدی
بچه ها کسی جواب رو میدونه ؟
شهر خوی را از این سایت دریافت کنید.
خوی
خوی
مختصات: ۳۸٫۵۵۲۵°شمالی ۴۴٫۹۴۷۸°شرقی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
خوی کشور ایران
استان آذربایجان غربی
شهرستان خوی بخش مرکزی سال شهرشدن ۱۳۰۲ مردم
جمعیت ۱۹۸٬۸۴۵ نفر در سال ۱۳۹۵[۱]
رشد جمعیت صفر (۱۳۹۵)
جغرافیای طبیعی ارتفاع ۱٬۱۴۸ متر آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه ۱۰
میانگین بارش سالانه ۲۵۳ میلی‌متر
اطلاعات شهری
شهردار احمد خلیلی [۴]
ره‌آورد عسل، تخمهٔ آفتابگردان، کدو، فرش نقش ماهی، گل محمدی، گردو، نمک (سنگی)، لبنیات و میوه‌های فصلی
پیش‌شمارهٔ تلفن 044[۳]
وبگاه khoy.ir خوی روی نقشه ایران
۳۸٫۵۵۲۵°شمالی ۴۴٫۹۴۷۸°شرقی
خوی بزرگترین و مهم‌ترین شهر استان آذربایجان غربی بعد از ارومیه بوده و دومین شهرستان پرجمعیت استان قلمداد می‌شود.[۵][۶] مردم خوی به زبان ترکی آذربایجانی سخن می گویند.[۲][۷] جمعیت شهر خوی طبق سرشماری سال ۱۳۹۵ برابر با ۱۹۸٬۸۴۵ نفر بود[۸] که با احتساب جمعیت حومه و شهرهای اقماری اطراف آن جمعیت خوی بالغ بر ۳۴۸٬۶۶۴ نفر می‌باشد[۸] و از سال ۱۳۸۹ شهرستان خوی به فرمانداری ویژه ارتقا یافته‌است.[۹]این شهر به لحاظ تمدن و جایگاه مذهبی یکی از شهرهای شاخص کشور محسوب می‌شود[۱۰] و یکی از کهن‌ترین مراکز تمدن در شمال غرب ایران است که کانون بسیاری از حوادث تاریخی بوده‌است.[۱۱][۱۲] موزه تاریخی خوی در ۱۳۴۸ هجری شمسی تأسیس شد و آثار باستانی و تاریخی آن نشان از تاریخ و تمدن ۷ هزارساله خوی می‌باشد.[۱۳] آثار مکتوبی که در آن‌ها نشانه‌هایی از منطقه امروزی خوی یافت شود مربوط به سنگ نوشته‌ها و گل نوشته‌های سومری، آشوری و اورارتویی است، به نظر اکثر پژوهشگران، منطقه «آراتتا» ی کتیبه‌های سومری، همان منطقه‌ای است که چند قرن بعد در کتیبه‌های آشوری با نام «سانگی بوتو» (خوی، مرند و محال گونئی) از آن یاد شده‌است[۲]
خوی به‌دلیل واقع شدن در مسیر جاده ابریشم و جاده تجارتی شرق و غرب، مورد بازدید بسیاری از جهانگردان و ایرانشناسان واقع شده‌است. بعد از گسترش امپراتوری سلجوقیان به آناطولی و غرب، این شهر به دلیل موقعیت ویژه آن و قرار گرفتن در سر راه اصلی شرق به غرب، اهمیت و رونق علمی، فرهنگی، اقتصادی بسیار یافت.[۱۴] جادهٔ ابریشم در فاصلهٔ ۲۵ کیلومتری شمال غربی خوی در جادهٔ چالدران بالاتر از قوردیک قفه سی رد می‌شد که در زبان محلی به این جادهٔ ابریشم «دوه اوچان» (محل پرواز کردن شتر) می‌گفتند؛ چرا که به‌دلیل سرازیری شدید این جاده شتران با مال‌التجاره با سرعت زیاد حرکت نموده چنان‌که گویی پرواز می‌کردند. از منابع تاریخی و سفرنامه‌ها از جمله ناصرخسرو مطالب قابل توجهی دربارهٔ خوی به‌دست می‌آید.
شهر خوی به گفته‌ی یاقوت و قزوینی بارویی سخت محکم داشت و در میان مزارع حاصلخیز و آباد واقع و به داشتن دیبای خوب معروف بود. مستوفی گوید هوایش به گرمی مایل است، رود و باغستان بسیار دارد، مردمش سفید چهره ختایی نژاد و خوب صورت‌اند و بدین سبب خوی را ترکستان ایران خوانند. [۱۵]
این شهر از بزرگترین و مهم‌ترین شهرهای آذربایجان ایران به‌شمار می‌رود.[۱۶][۱۷]
نام‌شناسی
خوی در استان آذربایجان در دورهٔ خلفای عباسی
باوجود اینکه شهری در حدود ۳ هزار سال پیش در منطقه امروزی خوی وجود داشته و نام خوی نیز از ۱۴ قرن پیش تا امروز بر این شهر اطلاق می‌شده‌است[۱۸] ولی معنی ریشه نام خوی و تاریخچه این لفظ به‌درستی مشخص و روشن نیست،[۱۸] و نظرهای گوناگونی دربارهٔ وجه تسمیهٔ این شهر وجود دارد. به عقیدهٔ محمدامین ریاحی، این واژه با دو واژه مرتبط است: یکی نام شهر اولخو که در ۲۷۰۰ سال پیش در مکان خوی قرار داشته، و دیگری، نام ساردوی خورد، دژی که ساردوی، یکی از پادشاهان اورارتو، در کنار شهر اولخو ساخته بود.[۱۹] همچنین گفته می‌شود که واژهٔ «خوی» در زبان کردی و ایرانی میانه به‌معنای نمک است، و به‌واسطهٔ وجود معادن نمک در منطقه، به «خوی» معروف شده‌است. این احتمال که نام خوی از ریشهٔ زبان ارمنی به‌معنی «قوچ» گرفته باشد، صحیح نیست، چراکه در منابع ارمنی نام این شهر «هیر» ضبط شده‌است.[۱۹] راجر سیوری، دلیل نام‌گذاری خوی را ریشهٔ کردی آن می‌داند که مرتبط با معادن نمک این شهر است،[۲۰] در حالی ساسان‌پور و مسرور، وجه دیگر این نام را جلگه و زمین پست می‌دانند که از نظر آن‌ها با موقعیت جغرافیایی این شهر سازگارتر است.[۱۹]
پیشینهٔ تاریخی
پیشینه این شهر، به سه‌هزار سال پیش برمی‌گردد. در دوران باستان، خوی همانند سایر شهرهای آتورپاتکان، از دوره مادها تا پایان ساسانیان، تحت حکومت پادشاهان ایرانی بود.[۱۹] پیش از مادها، شهر خوی جزئی از ناحیه باستانی سان‌گی‌بوتو و بخشی از سرزمین اورارتو بوده‌است.[۱۹] در دوران باستان، شهر خوی به واسطه حضورش در مسیر جاده ابریشم، اهمیت بالایی داشت.[۲۰]
خوی در دوران صفوی
در دوران صفویه، شهر خوی به دلیل مجاورت با مرز امپراتوری عثمانی، از نظر استراتژی اهمیت بالایی داشت. در ۹۲۰ ه.ق/ ۱۵۱۴ م، شاه اسماعیل صفوی، از سلطان سلیم یکم، در جلگهٔ چالدران در حدود هفتاد مایلی این شهر، شکست سنگینی خورد.[۲۰]
در دوران صفوی، شهر خوی و منطقه آذربایجان بارها مورد حمله سپاه عثمانی قرار گرفت. یکی از این حمله‌ها چلبی زاده مورخ عثمانی جنگ را اینطور توضیح می‌دهد:
روز بیست و یکم محاصره خوی، نیروهای عثمانی با کندن راه‌های زیرزمینی بر قسمتی از شهر استیلا یافته قریب به ۴۰۰۰ نفر از قزلباشان جان باختند، ولی اهالی خوی در مذهب باطل خود ثابت قدم مانده به محاربه و مقاتله کمر بستند. بعد از این ماجرا، سردار محمدپاشا متصرف آماسیه و صنع‌الله پاشا متصرف ایچ ایل را به اتفاق فرمانده پادگان وان و سپاه یمین و یسار و ینی‌چریان آن دیار، با مهمات کامل به امداد محاصره‌کنندگان خوی فرستاد. قوای بیحد و حصر آل عثمان شبانه‌روز با اجرای عملیات نظامی مختلف و متعدد، ضربات کوبنده وارد آورده، سرانجام پس از ۵۷ روز محاصره و محاربه شدید، روز ۱۸ شعبان ۱۱۳۶هـ. آن بلده متین مفتوح شد. شهبازخان و میرزا جلال با ۳۰۰۰ قزلباش قتل‌عام شدند و اموال و اهل و عیالشان اخذ و اسیر گردیدند. روز دیگر در شهر نماز برگزار شد و خطبه بنام سلطان خواندند. بعد از خوی چورس هم به آسانی به تصرف درآمد.[۲۱][۲۲]
منبع مطلب : fa.wikipedia.org
معرفی شهر خوی
معرفی و اطلاعات سفر به شهر خوی
شهر خوی
نامشخص
خوی از شهرهای آذربایجان غربی است که در شمال غربی‌ترین نقطه‌ی ایران واقع شده است. خوی مهد تمدن چند هزار ساله و از کهن‌ترین مراکز تمدن در ایران است که حوادث تاریخی زیادی را به خود دیده است. خوی از سه جهت با شهرهای سلماس، ماکو و مرند دارای مرز مشترک است. هم‌مرز بودن با کشور ترکیه به همراه قرارگیری در مسیر جاده ابریشم از دیرباز اهمیت استراتژیکی بالایی به این شهر داده است. خوی دارای آب و هوایی کوهستانی است و تابستان هایی گرم و زمستان هایی بسیار سرد دارد. این شهر به دلیل داشتن مزارع وسیع آفتابگردان به شهر آفتابگردان ها معروف است. از جاذبه‌های تاریخی و طبیعی شهر می‌توان بازار قدیمی خوی، مقبره آل یعقوب، منار شمس تبریزی، پل خاتون، مسجد مطلب خان، کلیسای سورپ سرگین، موزه گنجینه خوی، مقبره میرهادی و میر بهلول، دروازه سنگی، آبشار بدلان، رودخانه قطور، دژ بسطام را نام برد. تخمه آفتابگردان و عسل مرغوب از محصولات اصلی خوی است که می‌تواند ره‌آورد شهر باشد. صنایع دستی خوی شامل جاجیم بافی، قالی بافی، جل بافی، زیلوبافی، حصیربافی، فرش بافی، گلیم بافی، دست بافت‌های پشمی و سفالگری می‌شود. زبان مردمان این سرزمین ترکی آذربایجانی است و عاشیق‌ها، طلب باران، رسم ننه تپه، روز قوچ، آیین برداشت گندم، کوسا و سایاچی از آیین‌های قدیمی منطقه است. از مراکز اقامتی استان مهمانسرای جهانگردی خوی ، هتل پارک ارومیه و هتل جهانگردی ارومیه است که با امکانات ویژه پذیرای گردشگران ورودی می‌باشد.مطالب مرتبط
هتل های استان آذربایجان غربی
هتل های استان آذربایجان غربی هتل های خوی
مطالب خواندنی
با تکالیف درسی فرزندمان در ایام نوروز چه کنیم؟
مسجد مطلب خان
پل پنچ چشمه
پل خاتون
هتل های شهر خوی
هتل جهانگردی خوی
هتل بزرگ زمرد خوی
هتل ثمین خوی
ثبت نظر
منبع مطلب : www.egardesh.com