یک رقص زیبا که روی کفش های خاصی اجرا میشود

یک رقص زیبا که روی کفش های خاصی اجرا میشود را از سایت تکست لس دریافت کنید.

انواع رقص: 26 نوع رقص معروف در جهان

بنگرا، سالسا، فلامنکو، سامبا، رقص عربی، و رقص برِیک (برک دنس) تنها چند نمونه از انواع رقص هستند که طرفداران زیادی

انواع رقص: 26 نوع رقص معروف در جهان

نویسنده :‌ آتوسا جعفری

@[email protected]#=img=#

بنگرا، سالسا، فلامنکو، سامبا، رقص عربی، و رقص برِیک (برک دنس) تنها چند نمونه از انواع رقص هستند که طرفداران زیادی در سراسر جهان به‌دست آورده‌اند.

آواز خواندن و رقص بخش جدایی‌ناپذیر بسیاری از فرهنگ‌ها در سراسر جهان است و قرن‌هاست که همین‌طور بوده‌است. در سراسر جهان، شکل‌های مختلف رقص در طول سال‌ها تکامل یافته‌اند و برخی از مرزهای خود عبور کرده‌اند و در سراسر جهان تحسین شده‌اند. در این نوشتار نگاهی به برخی از معروف‌ترین رقص‌های جهان خواهیم داشت.

در ادامه ۲۶ معروف ترین انواع رقص در جهان آمده است:

انواع رقص۱. رقص بالیوود، هند

رقص بالیوود نوعی رقص است که به شدت در فیلم‌های بالیوود در هند استفاده می‌شود. سبک‌های متعددی در اجرای این رقص به کار می‌رود. سبک‌های رقص کلاسیک هندی مانند کاتاک، حرکات ساده، رقص شکم، جاز، رقص غربی، و بسیاری دیگر. با توجه به طیف گسترده‌ای سبک‌های این رقص و سهولت آن، موسیقی بالیوود مقبولیت گسترده‌ای در بسیاری از مناطق جهان به‌دست آورده‌است.

۲. رقص کاتاک، هند

کاتاک یکی از هشت نوع رقص کلاسیک هندی است که خاستگاه آن‌ کشور هند است. این شکل رقص به رامشگران بی‌خانمان قسمت باستانی شمال هند بر می‌گردد که به «کاتاکارها» یا «قصه‌گویان» شهرت داشتند.

۳. رقص بنگارا، هند

انواع رقصبنگارا یکی از زیباترین انواع رقص است که در منطقه‌ی پنجاب هند آغاز شده‌ و با سرگرمی و لباس‌های پر نقش و نگار همراه است. بنگارا در سراسر هند و در بسیاری از رویدادهای اجتماعی مانند مراسم ازدواج، برنامه‌های فرهنگی، و غیره و همچنین در فیلم‌های بالیوودِ تولید شده در این کشور اجرا می‌شود. این رقص توسط پنجابی‌های ساکن در کشورهای دیگر به باقی جهان معرفی شده و سبک آسان و طرب‌انگیز آن باعث شده‌است که طرفداران زیادی کسب کند.

۴. رقص بهارت ناتیام، هند

بهارت ناتیام طی قرن‌ها در معابد جنوب هند توسعه و گسترش پیدا کرد. این نوع رقص به عنوان یک رسم و سنت زنده توسط دواداسی‌ها (دختران وقف شده به معابد) از نسلی به نسل بعد انتقال یافت، که طبق آن زنان به معابد اهدا می‌شدند تا در خدمت خداوند به عنوان رقصنده و نوازنده به خدمت بپردازند.

۵. رقص باله

هیچ نوع رقصی نمی‌تواند به اندازه‌ی رقص باله‌ی روسی خوش‌ترکیب و موزون باشد. باله نوعی رقص هنری است که با موسیقی اجرا می‌شود. گام‌های باله‌ی روسی سطح بالایی از دقت و تکلف را ایجاب می‌کند. فرم رقص باله‌ی کلاسیک که از رنسانس در ایتالیا سرچشمه می‌گیرد در دوران حکومت پتر کبیر به روسیه معرفی شد و از آن پس به بخشی جدایی‌ناپذیر از جامعه‌ی روسیه تبدیل شد.

۶. رقص فلامنکو، اسپانیا

فلامنکو رقصی است که معروفیت جهانی دارد و در اسپانیا به وجود آمده‌است. جالئو (هم‌صدایی و تشویق رقصنده‌ها) با تاگ (نواختن گیتار)، کانته (خواندن آواز)، پیتوس (بشکن زدن) و پالماس (کف زدن) همراه است. فلامنکو به میزان زیادی از کولی‌های اسپانیا تاثیرپذیرفته‌است، و سبک آن به طور مشخصی آندلسی است. این رقص هنری درحال‌حاضر در بسیاری از کشورها در سراسر جهان آموزش داده می‌شود، اما در ایالات متحده و ژاپن بیشتر از هر جای دیگری محبوبیت دارد. در ژاپن، تعداد مدارس فلامنکو بیش‌تر از خود اسپانیا است.

انواع رقص۷. رقص برِیک (برک دنس)، ایالات متحده

برک دنس، یک سبک رقص خیابانی است که در میان جوانان در ایالات متحده و بسیاری از مناطق دیگر جهان بسیار محبوب است. این رقص در میان جوانان امریکایی-افریقایی و جوانان اهل پورتوریکو شروع شده‌است. برک دنس با توجه به علاقه‌ی رسانه‌ها به آن همه‌گیر شد و به سایر نقاط امریکا و اروپا گسترش یافت. چهار نوع حرکت در رقص برک عبارتند از: فریز (حرکت مشکلی است که فرد با استفاده از قدرت بالاتنه‌ی خود انجام می‌دهد و بدن خود را معلق نگاه می‌دارد)، تاپ‌راک (به حرکاتی گفته می‌شود که در حالت ایستاده اجرا می‌شود)، حرکات قدرتی و دان‌راک (به حرکاتی گفته می‌شود که بر روی زمین انجام شده و دست‌ها نیز هم‌ارز با پاها مورد استفاده قرار می‌گیرند).

۸. رقص عربی، خاورمیانه

رقص عربی، نمایشی و خیره‌کننده است، و روی حرکات پیچیده‌ی نیم تنه تمرکز دارد. این رقص که در خاورمیانه به عنوان یک رقص محلی شکل گرفته و آغاز شده‌است، طرفداران زیادی در سراسر جهان به‌دست آورده و بسیار مورد تحسین قرار گرفته‌است. این سبک با گذشت قرن‌ها تکامل یافته و لباس رقصنده‌ها نیز به همین ترتیب تغییراتی داشته است.

۹. تانگو، آرژانتین

تانگو یک رقص دو نفره است که با حرکات نمایشی همراه است. در سال ۱۸۸۰، این نوع رقص در ریور پلاته که مرز طبیعی بین اروگوئه و آرژانتین است، آغاز شد. امروزه سبک‌های مختلفی از تانگو وجود دارد و مسابقات بین‌المللی رقص تانگو هر سال برگزار می‌شود و همین نشان‌دهنده‌ی محبوبیت این رقص است.

انواع رقص۱۰. رقص کابوکی، ژاپن

کابوکی یک نوع رقص نمایشی در ژاپن است که در میان مردم ژاپن بسیار محبوب است. کابوکی در سال ۱۶۳۰ آغاز شد زمانی که در بستر رودخانه‌ی خشک کیوتو برای نخستین بار انجام شد. حرکات استادانه و دقیق رقصنده‌های کابوکی جالب توجه و چشمگیر است.

۱۱. رقص سالسا، کوبا

سالسا که به شدت از سوی فرهنگ امریکای لاتین (به ویژه کوبا و پورتوریکو) تاثیر پذیرفته‌است، در شهر نیویورک به عنوان نوعی رقص‌ اجتماعی آغاز شده‌است. حرکات سالسا را می‌توان در رقص چا‌چا، رقص مامبو، و رقص سون کوبانو و همچنین انواع دیگری از رقص‌ها ردیابی کرد.

۱۲. رقص سامبا، برزیل

سامبا مترادف با کارناوال معروف برزیل است، و نوعی رقص و موسیقی به سبک برزیلی است که ریشه‌هایی در افریقا و امریکای لاتین دارد و از طریق بردگان افریقایی که با اربابان اروپایی خود وارد امریکای لاتین شدند، به این خطه رسید. سامبا با ریتم مخصوص به خود و لباس‌های پر نقش و نگار همراه است و به عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از فرهنگ برزیل دیده می‌شود.

۱۳. رقص کاپوئرا، برزیل

کاپوئرا– که یک نیم رقص، نیم هنر رزمی برزیلی است- را می‌توان علاوه بر صفات دیگر با عناوینی مانند تحیر برانگیز، مبهوت کننده، و شگفت‌انگیز توصیف کرد.

انواع رقص, ترنس کاک ۱۴. رقص ترنس کاک، اندونزی

این رقص اندونزیایی اساسا به منظور برقراری ارتباط با ارواح نیاکان شکل گرفت، اما از آن زمان به بعد با حماسه‌ی هندی معروف به نام رامایانا در هم تنیده شده است.

منبع : bazdeh.org

تپ دنس

تپ دنس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

این مقاله نیازمند ویکی‌سازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوه‌نامه، محتوای آن را بهبود بخشید.

گونه‌ای از رقص به‌ نام تپ دنس(به انگلیسی: tap dance) وجود دارد که با صدای کوبیدن کفش‌های مخصوصی (tap shoes) بر زمین به شکل ساز کوبه‌ای مشخص می‌شود. مهمترین نیاکانِ تپ دنس، رقص Irish step و رقص آفریقایی (بویژه "جوبا") هستند؛ که هر دوی آن‌ها از طریق مهاجرت سیاه‌پوست و برده‌داری به آمریکا آورده‌شدند. پیدایش این رقص به میانهٔ قرن نوردهم بر می‌گردد که در زمان افزایش محبوبیت نمایش‌هاي ودویل، رقصنده‌های این نمایش‌خانه (به‌خصوص ایرلندی‌ها) که با سیاه رقص چهرهٔ خود ادای سیاه‌پوستان را درمی‌آوردند، این نوع رقص را (معمولاً همراه با یک پیانو) به روی صحنه بردند.

درحالی‌که بسیاری ویلیام هنری لین (معروف به Master Juba)، کسی که جز اولین سیاه‌پوستانی بود که توانست مقابل سفیدپوستان به روی استیجِ نمایش‌های مینسترل (گروه‌های موسیقی‌ای که به سفر می‌رفتند) برود را پدر تپ دنس می‌دانند، از بیل «بوجانگلز» رابینسون نیز به عنوان کسی که (دههٔ ۱۹۳۰) به توسعه و مورد اقبال واقع‌ شدن این نوع رقص کمک شایانی کرد یادمی‌کنند. قابل ذکر است که بعد از این‌که توماس رایس در سال ۱۸۸۲ کف‌های فلزی را به کفش خود اضافه کرد، دیگر بازیگران نمایش‌خانه‌های مینسترل و ودویل بلافاصله از او تقلید کردند.

همزمان با گسترش موسیقی جَز در دههٔ ۲۰، یک تقسیم‌بندی جزئی نیز در این رقص صورت گرفت. پیچیدگی ریتمیک موسیقی جَز منجر به ایجاد شاخه‌ای از این نوع رقص به‌نام ریتمیک تپ شد. در مقابل با گونهٔ دیگری از تپ دنس با نام برادوی تپ که بر زیبایی‌شناسی رقص تأکید می‌کند و در آن از حرکات محاسبه شدهٔ بازوها و پاها استفاده می‌شود (به‌عنوان مثال کارهای فرد آستر)، ریتمیک تپ، در واقع بر صدا اهمیت بیشتری می‌دهد.

باوجود اینکه پس از جنگ جهانی دوم از محبوبیت ریتمیک دنس کاسته شد اما این رقص در دههٔ ۱۹۸۰ به‌وسیلهٔ گرگوری هاینز و سویون گلوور جوان احیا شد. از جمله فیلم‌هایی نیز که به شناساندن دوبارهٔ این سبک به عامه کمک کردند می‌توان به مستند (No Maps on My Taps (1979 و انیمیشن خوش قدم محصول ۲۰۰۶ و فیلم کره‌ای (Swing kids) محصول ۲۰۱۸ اشاره‌کرد.

منابع[ویرایش]

نبو رقص خیابانی رقص هیپ هاپ

رقص بریک Toprock Downrock Freezes Power moves Cabbage patch Cat Daddy Crip Walk Dab Dougie Electric boogaloo Jerkin' Memphis Jookin' Harlem shake Krumping Locking ربات Popping The Running Man Turfing Uprock Wu-tang

رقص هاوس

Jacking Footwork Lofting Hustle وگ (رقص)

رقص ریو

Hakken Hardcore Industrial Jumpstyle Liquid and digits رقص شافل Electro dance Para Para Rebolation Wu-tang درام اند بیس

رقص جاز

Cakewalk Charleston لیندی هاپ Swing تپ دنس

سایر

Air guitar Flexing رقص محلی هد زدن ماشینگ پوگو دنس‌هال سالسا Gwoka تانگو Waacking

این یک مقالهٔ خرد پیرامون هنر است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

رده‌ها: تپ دنسپیشه‌های تئاتریپیشه‌های سرگرمیرقص جازواژگان رقص

منبع : fa.wikipedia.org

کفش باله کفشی که شما را به رقص درمی‌آورد

کفش باله طراحی کفش باله به گونه ای خاص و متفاوت می‌باشد. به طوری که این کفش‌ها کاملاً به پا می‌چسبد تا رقاصان باله در هنگام چرخش در آن کاملاً راحت

مقالات

کفشی که شما را به رقص درمی‌آورد

ارسال شده در تاریخ جولای 29, 2020 توسط مدیر وب سایت

29 جولای

کفشی که شما را به رقص درمی‌آورد

طراحی کفش باله به گونه ای خاص و متفاوت می‌باشد. به طوری که این کفش‌ها کاملاً به پا می‌چسبد تا رقاصان باله در هنگام چرخش در آن کاملاً راحت باشند. سبک بودن کفش‌های باله باعث می‌شود بالرین ها به هنگام رقص در آن راحت باشند. کیفیت و دوام کفش‌های باله باید بالا باشد تا در طولانی‌مدت بتوانند از آن استفاده کنند. دوخت این کفش‌ها بسیار تمیز و دارای طراحی ساده و زیبایی هستند. کفش‌های باله در رنگ‌بندی‌ها و سایزهای مختلفی تولید می‌شوند که به راحتی با لباس رقاصان باله، ست می‌شوند.

بیل نای یکی از محبوب‌ترین دانشمندان دنیاست. او کسی است که باله اسلیپر (کفش باله) را اختراع کرد. نای در مورد پای بالرین‌ها بسیار نگران بود چون کفش تعداد زیادی از بالرین‌ها خونی بود. بیل متوجه شد که وقتی بالرین‌ها در حال اجرا هستند گرانش زمین، بدن آن‌ها را به سمت زمین می‌کشد در حالی که کف نیرویی به سمت بالا وارد می‌کند. ترکیب این نیرو‌ها پای بالرین‌ها را آزار می‌دهد.

بنابراین نای تصمیم گرفت تا کفش باله بهتری را اختراع کند که “کفش انگشتی” نام دارد، کفش نای با یک جعبه مخصوص طراحی شده که در حین محافظت از انگشتان پا، از پنجه پا نیز محافظت می‌کند و باعث می‌شود که رقصنده باله از صدمات جدی محافظت شود.

معرفی مختصر رقص باله

باله (به فرانسوی: Ballet) نوعی رقص صحنه‌ای است. این رقص پرجنب‌وجوش، نیاز به‌اندازه‌ی بالایی از ورزیدگی بدنی رقصنده دارد.با وجود اصالت این هنر در فرهنگ کشورهای گوناگون، احتمال دارد که باله به ایتالیای دوره رنسانس برگردد. اما در فرانسه و روسیه بود که باله فرم و شکل امروزی را به خود گرفت. واژگان و نام حرکت‌ها در رقص باله به زبان فرانسه است.

انواع رقص باله

1.باله رمانتیک 2.باله کلاسیک 3.باله نوکلاسیک 4.باله مدرن (معاصر)

باله در ایران

سرکیس جانبازیان را (که تحصیل‌کرده لنینگراد بود) به‌عنوان پدر باله ایران یاد می‌کنند. هنر باله در ایران نیز پس از انقلاب روسیه به وسیله شهروندان ارمنی تباری که سرکیس جانبازیان در صدر آنان قرار داشت رواج یافت. علاوه بر جانبازیان دو مهاجر ارمنی دیگر، مادام یلنا آودیسیان و مادام کرنلی نیز نقش‌های اصلی و تعیین‌کننده‌ای در معرفی هنر باله به جامعه فرهنگی و هنری ایران آن زمان داشتند. با این حال روس‌ها در زمان قبل از کمونیسم در قزوین سالن باله تأسیس کرده بودند که امروزه عمارت شهرداری قزوین است. پس از انقلاب ۱۳۵۷ در ایران باله از نظر شرعی حرام و تاریخ آن مختوم گشت. سازمان باله ملی ایران بعد از دو دهه سرانجام در سال ۲۰۰۲ در کشور سوئد از نو گشایش یافت.

کفش  باله ( پوینت )

کفش Pointe گران است و دوام آن‌ها بسیار طولانی نیست.  با توجه به اینکه تنها یک جفت کفش پوینت می‌تواند تقریباً 100 دلار باشد، جایگزینی کفش‌های پوینت بسیار گران می‌شود و نکته مهم این است که رقصنده‌های باله حرفه‌ای می‌توانند یک جفت کفش پوینت را در یک عملکرد باله واحد بپوشند.

کفش پوینت معمولاً با مواد طبیعی ساخته می‌شود و به سرعت از بین می‌رود، کفش‌های پوینت تمایل دارند عرق را جذب کرده و نرم شوند که این باعث آسیب دیدن کفش پوینت می‌شود.

دو عامل مهم که باعث تعیین طول عمر کفش پوینت می‌شوند:

شانک: یک قطعه از مواد سفت‌وسخت است که آرک پا را در حالی که در حال حرکت است، پشتیبانی می‌کند. با گذشت زمان، ضعیف می‌شود و برای حمایت از رقصنده بسیار نرم می‌شود.

جعبه: یک محفظه سخت و صاف است که در ساتن پوشانده شده که از انگشتان رقصنده پشتیبانی می‌کند. با گذشت زمان، جعبه برای حمایت از وزن رقصنده بسیار نرم می‌شود.

قبل از بحث در مورد هر روش برای بازسازی کفش پوینت، مهم این است که اهمیت تعمیر و نگهداری ساده را درک کنید.

خشک کردن: پس از پوشیدن کفش پوینت خود، هرگز آن‌ها را در کیسه رقص خود قرار ندهید. در عوض، آن‌ها را به یک کیسه مواد غذایی پلاستیکی پر از روزنامه قرار دهید و آن را در جعبه نگه دارید. این باعث می‌شود کفش شما به سرعت خشک شود و رطوبت را از کفش‌هایتان دور نگه دارد.

تکنیک های بازسازی کفش باله ( پوینت )

پلی اورتان: عرق کردن و رطوبت، کفش‌های پوینت را از بین می‌برند. استفاده از پلی اورتان آن‌ها را تا حدودی ضد آب می‌کند، به علاوه جعبه را سخت می‌کند. پودر مقدار کمی از پلی اورتان را به جعبه کفش پوینت، فقط پوشش داخل پلت فرم، با استفاده از قلم مو بزنید و اجازه دهید به طور کامل، حداقل 48 ساعت خشک شود.

سوپر چسب (جت چسب): محصولی که به عنوان جت چسب شناخته می‌شود، توسط بسیاری از رقصنده‌ها برای بازسازی کفش پوینت استفاده می‌شود، برخی از رقصندگان به سادگی از چسب فوق استفاده می‌کنند. چند قطره چسب را به داخل جعبه می‌زنند و به سرعت آن را می‌چرخانند، چون چسب زود خشک می‌شود.

موم: فر خود را به 200 درجه گرم‌کنید. با استفاده از یک قلم موی کوچک، مقدار کمی از موم را به داخل جعبه کفش خود اعمال کنید. فر را خاموش کنید و کفش پوینت را داخل فر قرار دهید و یک روز منتظر بمانید. موم یک پوشش پلاستیکی را درون جعبه تشکیل می‌دهد.

مدیر وب سایت

منبع : patanshoes.com