مهدی
بچه ها کسی جواب رو میدونه ؟
اینترنت ماهوارهای استارلینک را از این سایت دریافت کنید.
اینترنت استارلینک چیست؟/ سرعت اینترنت ماهوارهای چقدر است؟ – تجارت‌نیوز
اینترنت ماهوارهای یا استارلینک به دلیل موافقت ایالت متحده و رفع تحریم‌های مربوط به ارسال تجهیزات اینترنتی به ایران، ممکن است به زدی سرویس خود را در کشور آغاز کند.
تجارت‌نیوز گزارش می‌دهد:
اینترنت استارلینک چیست؟/ سرعت اینترنت ماهوارهای چقدر است؟
تکنولوژی فاطمه قمری
۳۰ شهریور , ۱۴۰۱ ساعت ۱۲:۳۰
04 دقیقه
اینترنت ماهوارهای یا همان استارلینک به دلیل موافقت ایالت متحده و رفع تحریم‌های مربوط به ارسال تجهیزات اینترنتی به ایران، ممکن است در کشور سرویس‌دهی خود را به زودی آغاز کند. اما استارلینک چیست و سرعت اینترنت آن چقدر است؟
به گزارش تجارت‌نیوز، این روزها بحث وارد شدن اینترنت ماهوارهای به ایران بسیار داغ است، چرا که ایلان ماسک که صاحب پروژه استارلینک است، اعلام کرد که برای ارائه اینترنت ماهوارهای به ایران آماده است. همچنین، ایالات متحده نیز به رفع تحریم‌های مرتبط با اینترنت در ایران چراغ سبز نشان داده است.
در پی اعلام آمادگی ایلان ماسک برای در دسترس قرار دادن استارلینک برای کاربران ایرانی، وزارت خزانه‌داری آمریکا نیز اعلام کرد که صادرات برخی تجهیزات اینترنت ماهوارهای به ایران نیاز به مجوز ندارد.
با این حال اینترنت ماهوارهای چیست و چگونه کار می‌کند؟ آیا سرویس‌دهی این نوع اینترنت در ایران ممکن است؟Starlink چگونه کار می کند؟
استارلینک روی یک فناوری خدمات اینترنت ماهوارهای کار می‌کند که برای دهه‌های پیشین نیز وجود داشته اما فراگیر نبوده است. یک سیستم ماهوارهای که به جای استفاده از فناوری کابل، مانند فیبر نوری، برای انتقال داده‌های اینترنتی از سیگنال‌های رادیویی از طریق خلاء فضا استفاده می‌کند.
ایستگاه‌های زمینی سیگنال‌هایی را به ماهواره‌ها در مدار ارسال می‌کنند که به نوبه خود داده‌ها را به کاربران Starlink در زمین ارسال می‌کنند. هر ماهواره در صورت فلکی استارلینک ۵۷۳ پوند وزن دارد و دارای بدنه‌ای صاف است. یک موشک فالکون ۹ اسپیس ایکس می‌تواند تا ۶۰ ماهواره را در خود جای دهد.
هدف Starlink ایجاد یک شبکه اینترنت پر سرعت در فضا است که دسترسی به اینترنت را در زمین تسهیل می کند. چالش ایجاد یک شبکه جهانی در فضای بیرونی چالش کوچکی نیست، به خصوص به این دلیل که تاخیر کم یک تقاضای مهم است.
اسپیس ایکس یک صورت فلکی متشکل از تقریبا ۴۲۰۰۰ ماهواره را که به اندازه تبلت هستند، پیشنهاد کرده است که در مدار پایین دور کره زمین می‌چرخند تا این تقاضا را برآورده کند. ماهواره‌های مینیاتوری به نام CubeSats که معمولاً در LEO استفاده می‌شوند.
میزان سرعت اینترنت ماهوارهای چقدر است؟
براساس اعلام شرکت سازنده، سیستم اینترنت ماهوارهای اسپیس ایکس قادر است سرعت اینترنت ۱۵۰ مگابیت بر ثانیه را به صورت تئوری به هر نقطه از کره زمین برساند. تنها چیزی که مشتری نیاز دارد یک منظره واضح از آسمان است.
این سرعت ماهواره استارلینک در حالی است که در کشور ما طبق آخرین گزارشات، ۲۸.۴۹ مگابیت‌برثانیه و میانه سرعت آپلود ۱۰.۱۴ مگابیت بر ثانیه است.
به طور کلی اینترنت ماهوارهای استارلینک یک شبکه اینترنت جهانی است و برای سرویس‌دهی به هیچ منطقه جغرافیایی خاصی محدود نمی‌شود. به کمک این سیستم جدید، سرعت انتقال داده‌ها بین ۵۰ تا ۱۵۰ مگابیت در ثانیه خواهد بود و زمان تاخیر برای دریافت پاسخ‌ها نیز به حدود ۲۰ تا ۴۰ میلی‌ثانیه می‌رسد.
در پاییز ۲۰۲۰، این سیستم شروع به ارائه خدمات به اولین کاربران خود کرد، که بسیاری از آنها در مناطق دورافتاده یا روستایی آمریکا مستقر بودند. در حال حاضر این ماهواره‌های حامل اینترنت به دورافتاده‌ترین مناطق کره زمین یعنی قطب جنوب نیز رسیده‌اند و کاربران در آنجا از خدمات اینترنت ماهوارهای استارلینک بهره‌مند شدند.
آیا این سرویس در ایران قابل‌دسترسی است؟
به نقل از خبر آنلاین، پاسخ بله است. این ماهواره‌ها در مدار زمین درحال گردشند. از قطب جنوب تا ایران، محدودیتی در دسترسی به اینترنت ماهوارهای وجود ندارد. اما آنچه سبب شده گستره ارائه خدمات اینترنت جهانی در ایران فعال نباشد، تحریم‌های آمریکا علیه ایران است.
با وجود این حالا که ایلان ماسک اعلام آمادگی کرده و وزارت خزانه داری آمریکا تحریم‌های مربوط به اینترنت ماهوارهای در ایران را لغو کرده است دسترسی ایران به خدمات استارلینک به هیچ عنوان غیرممکن نیست.
اینترنت ماهوارهای گران است؟
پاسخ به این سوال با کمی اغماض بله است. اینترنت ماهوارهای حتما اینترنت گرانی است؛ اما اگر ایلان ماسک در پی تلاش برای معافیت ایران از تحریم‌ها است، به‌احتمال فراوان دولت آمریکا این خدمت را رایگان ارائه می‌دهد.
این پروژه‌ای است که پیشتر در اوکراین و روسیه در حین جنگ اجرا شده و تبعات این اقدام برای روسیه به حدی بود که وزیر روسی اخیرا تهدید کرد ماهواره‌های استارلینک را با موشک های بالستیک بیرون از جو مورد هدف قرار خواهد داد.
دسترسی به تجهیزات ممکن است؟
پاسخ به این سؤال هم بله است. از آنجایی‌که تجهیزات اتصال به اینترنت ماهوارهای خیلی تجهیزات بزرگی نیست احتمالا در قالب کالای قاچاق، به ایران خواهد رسید. مثل همه کالا های قاچاق قبلی از ویدئو تا واکسن خارجی. شاید در ابتدا مانند هر دستگاه دیگری دسترسی و تعداد آن محدود باشد، اما تجربه تهیه دستگاه‌های ماهواره نشان می‌دهد پس از مدتی دسترسی به تجهیزات مورد نیاز سخت نخواهد بود.
به نظر می‌رسد که اینترنت ماهوارهای استارلینک توانسته است که دسترسی به اینترنت را برای تمامی افراد در سراسر جهان ممکن کند و با وجود این تکنولوژی دیگر محدودیت و فیلترینگ کارایی خود را از دست خواهد داد.
مطالعه بیشتر:
واکنش ایلان ماسک به قطعی اینترنت در کردستان/ استارلینک به ایران اینترنت ماهوارهای می‌دهد؟
اسپیس ایکس استارلینک ایلان ماسک اینترنت اینترنت ماهوارهای قطع اینترنت
عملیات نجات بیت کوین
به اشتراک گذاری نظرات
اخبار مرتبط
احتمال قطع اینترنت قوت گرفت؟
اینترنت ماهوارهای هم فیلتر می‌شود؟
چراغ سبز آمریکا به ورود اینترنت ماهوارهای به ایران
فراتر از خبر بازار
بازدهی بازارها در هفته سوم شهریور ۱۴۰۱/ بورس باز هم افت کرد
منبع مطلب : tejaratnews.com
استارلینک
استارلینک
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
استارلینک
۶۰ ماهواره استارلینک پیش از استقرار در تاریخ ۲۴ مه ۲۰۱۹، روی هم قرار گرفته‌اند.
سازنده اسپیس‌اکس
کشور اصلی ایالات متحده آمریکا
اپراتور اسپیس‌اکس
کاربرد اینترنت ماهوارهای
وبگاه starlink.com ویژگی‌ها
نوع فضاپیما ماهواره کوچک
جرم ۲۲۷–۲۶۰ کیلوگرم (۵۰۰–۵۷۳ پوند)
تجهیزات آنتن‌های آرایه فازی
پیشرانه اثر هال برای باندهای Ku ،Ka و E
رژیم مداری مدار نزدیک زمین
۳۳۵/۹–۱٬۳۲۵ کیلومتر ساخت وضعیت فعال
نخستین پرتاب ۲۲ فوریه ۲۰۱۸
استارلینک (به انگلیسی: Starlink) یک منظومه ماهوارهای است که از سوی شرکت اسپِیس‌اِکس برای فراهم کردن اینترنت ماهوارهای شکل گرفته است. این صورت فلکی از هزاران ماهواره کوچک در مدار پایینی زمین تشکیل‌شده است که در ترکیب با فرستنده و گیرنده‌های زمینی کار می‌کنند.اسپیس‌اکس قصد دارد برخی از ماهواره‌ها را برای اهداف نظامی، علمی یا اکتشافی بفروشد. مرکز توسعه ماهواره‌های اسپیس‌اکس در ردموند واشینگتن، میزبان تحقیق، توسعه، ساخت و کنترل گردش ماهواره‌های استارلینک است. هزینه پروژه یک‌دهه‌ای طراحی، ساخت و استقرار این صورت فلکی توسط اسپیس‌اکس در ماه مه ۲۰۱۸ حداقل ۱۰ میلیارد دلار برآورد شد.
توسعه محصول از سوی شرکت سازنده در سال ۲۰۱۵ آغاز شد. در گام اول، دو ماهواره نمونه اولیه برای پرواز آزمایشی در فوریه ۲۰۱۸ به فضا پرتاب شدند. بعدها به مرور زمان ماهواره‌های آزمایشی بیشتری اضافی شدند و ۶۰ ماهواره عملیاتی در ماه مه سال ۲۰۱۹ در مدار مستقر شدند.
از سپتامبر ۲۰۲۰، اسپیس‌اکس در راستای اهداف خود، هم‌زمان تا ۶۰ ماهواره در هر پرتاب را با هدف استقرار ۱۵۸۴ ماهواره ۲۶۰ کیلوگرمی برای ارائه خدمات تقریباً جهانی تا اواخر سال ۲۰۲۱ یا ۲۰۲۲ به فضا می‌فرستد. اسپیس‌اکس در اوت ۲۰۲۰ یک سرویس بتا خصوصی در ایالات متحده شمالی و یک بتا عمومی را در اکتبر ۲۰۲۰ در عرض‌های جغرافیایی بالا بین ۴۴ و ۵۲ درجه شمالی آغاز کرد.
در ۱۵ اکتبر ۲۰۱۹ کمیسیون فدرال ارتباطات ایالات‌متحده پرونده‌هایی را از طرف اسپیس‌اکس به اتحادیه بین‌المللی مخابرات فرستاد تا طیفی را برای ۳۰٬۰۰۰ ماهواره اضافیِ مکملِ ۱۲٬۰۰۰ ماهواره استارلینک که قبلاً توسط کمیسیون فدرال ارتباطات تأییدشده بود، فراهم کند.
ستاره‌شناسان در مورد تأثیر صورت‌های فلکی در مشاهدات نجومی زمینی و چگونگی افزودن ماهواره‌ها به یک مدار از پیش متراکم، ابراز نگرانی کرده‌اند. این منظومه ماهوارهای همچنین باعث به وجود آمدن سخنانی در مورد رعایت اخلاق توسط یک شرکت که به‌طور یک‌جانبه ظاهر آسمان شب را تغییر می‌دهد، شد.
تاریخچه[ویرایش]
برنامه‌ریزی اولیه[ویرایش]
صورت فلکی‌بزرگ ماهواره‌های مدار پایین زمین برای اولین بار در اواسط دهه ۱۹۸۰ به‌عنوان بخشی از ابتکار دفاع استراتژیک مفهوم‌سازی شد. این فناوری‌ها منجر به ایجاد برنامه‌ریزی‌هایی برای ابرصورت‌های فلکی تجاری متعددی در دهه ۱۹۹۰ شد، مانند سلستری، تلدزیک، ایریدیوم و گلوبال‌استار. با‌این‌حال، همه نهادها با ترکیدن حباب دات کام، تاحدی به دلیل هزینه‌های بیش‌ازحد راه‌اندازی در آن زمان، ورشکست شدند.
در ژوئن ۲۰۰۴، شرکت تازه تاسیس اسپیس‌اکس، سهامی در شرکت فناوری ساری ستلایت(SSTL) به عنوان بخشی از «چشم انداز استراتژیک مشترک» به دست آورد. SSTL در آن زمان در حال کار برای گسترش اینترنت در فضا بود. با این حال، سهام اسپیس‌اکس در نهایت در سال ۲۰۰۸ پس از تمرکز بیشتر شرکت بر روی ناوبری و رصد زمین به شرکت فناوری هوافضا فرانسوی آستریوم فروخته شد. در اوایل سال ۲۰۱۴، ایلان ماسک و گرگ وایلر در حال کار روی طراحی یک صورت فلکی متشکل از ۷۰۰ ماهواره به نام WorldVu (که به وان‌وب تغییر نام داد) بودند که بیش از ۱۰ برابر بزرگ‌ترین منظومه ماهوارهای ایریدیوم در آن زمان بود. با این حال، این بحث ها در ژوئن ۲۰۱۴ شکست خورد و شرکت اسپیس‌اکس به جای آن به طور مخفیانه درخواست ITU را از طریق تنظیم کننده مخابرات نروژ تحت نام STEAM ثبت کرد.
۲۰۱۵–۲۰۱۷[ویرایش]
شبکه ماهواره‌های ارتباطی اسپیس‌اکس در ژانویه ۲۰۱۵ با پهنای باندی تا ۵۰٪ از کل ترافیک ارتباطی بک‌هال (backhaul) - اصطلاح بک‌هال اغلب در ارتباطات از راه دور استفاده می‌شود و به انتقال سیگنال از یک سایت یا شبکه از راه دور به یک سایت دیگر، معمولاً سایت مرکزی، اشاره دارد.[۱]- و حداکثر ۱۰٪ از ترافیک اینترنت محلی در شهرهای با تراکم بالا، برای عموم اعلام شد. مدیرعامل این شرکت، ایلان ماسک در اظهارنظری عنوان داشت که تقاضای برآورده نشده قابل‌توجهی برای اینترنت کم‌هزینه در سطح جهانی وجود دارد.
برنامه تأسیس مرکز توسعه ماهواره اسپیس‌اکس در سال ۲۰۱۵ از سوی شرکت با شرکایش در ردموند برای توسعه و ساخت شبکه ارتباطی جدید اعلام شد. در آن زمان، دفتر واقع در منطقه سیاتل قصد داشت در ابتدا تقریباً ۶۰ مهندس و به‌طور بالقوه ۱۰۰۰ کارمند را تا سال ۲۰۱۸ در استخدام خود داشت.
این شرکت در اواخر سال ۲۰۱۶ در ۲٬۸۰۰ مترمربع فضای اجاره‌ای فعالیت کرد و تا ژانویه ۲۰۱۷ تأسیسات دوم ۲٬۸۰۰ مترمربعی‌اش را در اختیار گرفت که هر دو در ردموند واقع‌شده بودند. در اوت ۲۰۱۸، اسپیس‌اکس تمام عملیات منطقه سیاتل خود را با انتقال به یک مرکز سه ساختمانه بزرگ‌تر در مرکز شرکت Redmond Ridge، برای پشتیبانی از ساخت ماهواره علاوه بر تحقیق و توسعه، ادغام کرد.
در ژوئیه ۲۰۱۶، اسپیس‌اکس فضایی خلاقانه با مساحت ۷۴۰ مترمربع در ارواین، کالیفرنیا (شهرستان اورنج) خریداری کرد. فهرست‌های شغلی اسپیس‌اکس نشان‌دهنده این بود که دفتر واقع در ارواین شامل بخش‌های پردازش سیگنال، فناوری رادیو شناسه (RFIC) و همچنین بخش توسعه مدارهای مجتمع با کاربرد خاص(ASIC) برای برنامه ماهوارهای این شرکت است.
تا ژانویه ۲۰۱۶، این شرکت برنامه‌های خود را برای داشتن دو ماهواره نمونه اولیه (پروتوتایپ) در سال ۲۰۱۶ و منظومه ماهوارهای نمونه اولیه در مدار و عملیاتی کردنشان تقریباً تا سال ۲۰۲۰ را اعلام کرده بود. تا اکتبر ۲۰۱۶ اسپیس‌اکس ماهواره‌های نمونه اولیه را برای پرتاب و آزمایش در سال ۲۰۱۷ آماده کرده بود، اما چالش بخش طراحی ماهواره، تمرکز بر دستیابی به چیزی بود که تا حدی کم‌هزینه باشد که با هزینه تقریبی ۲۰۰ دلار بتوان آن را برای کاربران راه‌اندازی کرد. رئیس اسپیس‌اکس گوین شاتول اظهار داشت که این پروژه در «مرحله طراحی باقی‌مانده است زیرا این شرکت به دنبال مقابله با مسائل مربوط به هزینه پایانه‌های کاربری است». استقرار صورت فلکی نیز تا «اواخر این دهه یا اوایل دهه بعدی» پیش‌بینی می‌شد.
منبع مطلب : fa.wikipedia.org